 |
|
Rebel Heart Tour press - Europe
← Back to Rebel Heart Tour overview
Madonna proves she still has plenty of blonde ambition after sizzling show at Glasgow's SSE Hydro
Source: Daily Record - Glasgow - 21 Dec. 2015John Dingwall
Madonna proved she still has plenty of blonde ambition during a visit to Glasgow's SSE Hydro complete with her pole-dancing nuns as back up and an X-rated recreation of The Last Supper.
The shock factor may be harder than ever for the world's best-selling female artist to achieve after having pushed the envelope for more than 30 years.
But she wasn't about to give up her habit of twisting Catholic iconography to good effect and she didn't let her fans down with her latest performance.
The hits stretched all the way back to 1983's Burning Up - with Madonna on lead guitar - while the classic Vogue got mixed in with Holy Water which saw the aforementioned pole dancers slide around large crucifixes wearing nun's habits and white frilly knickers before Madonna straddled a table with her legs akimbo and dancers for disciples.
The show began with Mike Tyson telling the crowd on the video screen: "I'm the best the world has ever seen" as Madonna descended in a medieval spiked-cage for her opening song Iconic.
The track, taken from her 13th studio album Rebel Heart, was just one of several new songs – such as Devil Pray, Body Shop, Bitch I'm Madonna and Living For Love – in a set that also included some greatest hits stretching back 32 years.
Wearing Japanese warrior-style clothing to begin and disrobing a gown that must have relieved fears of a repeat of the wardrobe malfunction that saw her take a tumble at The Brits earlier this year, she strolled down a crucifix shaped walkway with a heart at the end and told the crowd:
"Alright Scotland, alright Glasgow, we're going to tear things up over here. Well, I'll be darned Glasgow. Are you happy to be here? This is a girl who works hard for her money and I need some feedback because if you're not happy I'm not happy. If you're not about to have the best orgasm of your life how can I? I love Scotland. Before I loved it but now I lo-ve it."
And as she prepared to strum a ukulele on True Blue she dealt with a heckler with one finely tuned quip.
"I can't hear a word you're saying. It's better that way."
For the most part, this was a trip through an impressive back catalogue from a singer who has sold over 300 million records.
They included True Blue, Like A Virgin and Deeper And Deeper, the latter giving Scotland's largest indoor venue into an intimate nightclub makeover.
Among the highlights was La Isla Bonita and an intimate cover La Vie En Rose on ukulele with hundreds of songs to choose from there was always going to be a surprise whatever songs Madonna chose to include or exclude in her set.
As it was, her 10th world tour proved to be everything her fans could have hoped for and as the 57-year old pop legend stomped down the stage runway – a crucifix crowned with a heart – she showed stars half her age how it should be done.
She's a girl who works hard for her money
Source: Evening Times - Glasgow - 21 Dec. 2015Keith Bruce
Keith Bruce's verdict: five stars.
Some of you perhaps thought the Queen of Pop was the girl who wouldn't grow up, and was still out to shock and trade provocations with lasses less than half her age. Wise up, because the Rebel Heart show is the work of a woman who has shown no inclination to compromise over 30 years of work and would like to remind us of that.
We are ages, Madge and I, but I hadn't seen her perform live since the Who's That Girl tour visited Leeds Roundhay Park in 1986, an era she specifically recalled with a singalong acoustic version of the song and a thanks to her fans for supporting her over the past three decades – leading into her latest anthem Ghosttown, and the title-track of Rebel Heart. This show is a careful celebration of all things Madonna as well as a comprehensive plug for the new album, and if a retiral announcement would be as believable as Sinatra's, it would still be a very fine biographical statement to go out on.
Split into four sections by stunning quality video and using the whole arena as no other has done, we ended up in a 20s speakeasy that was as much Josephine Baker as Sally Bowles and embraced Music and Material Girl, as well as a couple called Pierre and Stephen who caught her bouquet, and kilted lad called Jimmy. Before that we'd had a caped crusader segment with her physique revealed to be clad in a stunning toreador's suit of lights, and lovely version of La Isla Bonita. The opening sequence dressed some of her dancers in wimples and tennis knickers and had them pole-dancing on crucifixes before a Last Supper tableau – even the liberal congregation of Cairns Kirk, Milngavie might have looked askance.
But it was the segment that followed it, with staging that recalled Greased Lightning and some panto audience-baiting, that revealed the show's music-theatre heart. When Madonna says she's a girl who works hard for her money, it ain't no word of a lie. From her commitment to the ensemble – all stunning dancers – on Deeper and Deeper through to a virtuosic solo Like A Virgin to a pulsing industrial beat, this was a performance that was as much theatre as it was music, and owned the space.
Just to prove it, when they pulled the plug and the hard-hatted crew were waiting at the open dock door to start the get-out, Madonna and company came back out and performed Holiday anyway, with the audience filling the audibility gap. Whether you come back or not, Madonna, this was a night none who were there will forget.
Madonna at Barclaycard Arena was provocative as ever
Source: Birmingham Mail - Birmingham - 18 Dec. 2015Adrian Caffery
What could be more Christmassy than pole-dancing nuns and lewd acts on the table of The Last Supper?
Oh, and ear-chomping boxer turned rapist Mike Tyson?
It could only mean one thing – singing superstar Madonna was in town and as provocative as ever, even at the age of 57.
A snarling Tyson appeared on a giant screen during the introduction to opening song Iconic, controversially declaring: "I'm somebody... I am beautiful."
Then lapsed Catholic Madonna began exploring the juxtaposition of sexuality and religion, which has been a familiar theme throughout her long career.
During the X-rated Holy Water, dancers in nuns' habits and white frilly knickers gyrated on giant crucifixes, with Madonna defying her age by also giving us a twirl.
After that, Madonna provoked the Vatican some more in a sinful re-enactment of The Last Supper with 12 of her dancers, in which she appeared to be the dessert course.
Fans paid up to £200 for face value tickets for the sold-out show and got closer to their idol than ever before thanks to a runway shaped like a bow firing a heart-tipped arrow.
They had an anxious wait after a technical fault delayed the start of Madonna's Manchester show on Monday by an hour, with the star having to cut her two-hour long set short.
Thankfully, the undisputed world champion of pop was on time in Brum and made a typically dramatic entrance, descending from the arena's rooftop in a medieval spiked cage.
Strumming an electric guitar on her knees, Madonna turned back the clock for a rock version of Burning Up, her second single from before she was famous 32 years ago.
The stage was transformed into a garage for Body Shop and Madonna played the ukulele for a charming True Blue and a cover of Edith Piaf's La Vie En Rose.
In a jaw-dropping climax to HeartBreakCity, a jilted Madonna pushed her undeserving lover off the top of a spiral staircase. "Nobody fucks with the queen," she yelled.
For fan favourite Music, Madonna turned flapper in a 1920s routine which featured a topless female dancer, while for Unapologetic Bitch she danced with a young friend of her son - and spanked him.
The loudest cheer of the night came during Living for Love when Madonna managed to unclip her cape, unlike at this year's Brits when she was yanked down some steps.
She was showcasing her 13th studio album, Rebel Heart, which explores her romantic and her rebellious sides in an array of genres including house, reggae, rap and gospel.
It's Madonna's least successful album and, unlucky for some in the arena, she chose to perform nine of its tracks, while another three were played during video interludes.
But Madonna kept fairweather fans happy with refreshed versions of a bunch of her biggest hits from the 80s, including La Isla Bonita, Material Girl and a joyous Like A Prayer.
There was an over-reliance on backing tracks for some of the more elaborately staged numbers, but when the pace was slowed Madonna proved how underrated she is as a singer.
Wrapped in a Union Flag, she ended the show with an energetic rendition of Holiday before being whisked away on a circus trapeze with barely enough time to wave goodbye.
It was a crowd-pleasing end to a dazzling show - and much more appropriate for the holiday season than some of her routines earlier in the evening.
Whatever you think of Madonna, you can't deny that she's worked tirelessly for her success and is the consummate professional, always putting on one hell of a show.
Indeed, perhaps the biggest 'wow' moment came when several dancers were strapped to the top of tall poles which swayed and bent at unfathomable angles above the audience.
But for all the theatrics, Madonna was most captivating when she was alone on the runway, singing Like A Virgin and Rebel Heart, two songs from opposite ends of her career.
And on this evidence, it's a career that's far from over.
Leave Madonna alone: She was well worth the wait
Source: Manchester Evening News - Manchester - 15 Dec. 2015Katie Fitzpatrick
Oh, Madonna. What have you done? At first I thought I must be hearing things.
But when I realised that people inside Manchester Arena were actually booing the Queen of Pop for being late - I was shocked.
After falling down a set of steps because of a faulty cape, hasn't Madge been through enough already this year?
It was explained earlier in the evening that the show would run late because of reasons 'beyond the artist's control'. But some fans either didn't believe her, or have the patience to wait.
There was a time when Madonna used to shock us for far more than keeping us waiting an hour.
For her performance at the MTV Video Music Awards way back in 1984, she sang Like a Virgin while writhing around on the stage in a wedding dress with a crucifix cut out of the front.
She wore a racy conical bra for her 1990 Blond Ambition Tour and the following year she released her coffee table book Sex, which was crammed full of saucy photos and full-frontal nudity to coincide with the release of her Erotica album.
And the Vatican condemned her controversial 1989 video for the song Like A Prayer which featured burning crosses and statues crying blood.
Madge was causing mayhem long before Lady Gaga was swanning around in a frock made of meat and Rihanna was trilling about S&M. RiRI kept the crowd waiting for longer than Madonna when she performed in Manchester in 2013 and there was no explanation for her lateness.
And there were no boos for her.
At least Madonna explained, in her own acerbic way, the reason for her tardiness. If Liam Gallagher uttered the same response, nobody would have batted an eyelid.
Yes we have jobs to get to, car parking to pay for, trains to catch and children to tend to.
But we're talking one night out of the rest of the year to spend an evening with the Material Girl. One of the last of a dying breed of proper pop stars.
So they had to wait a bit. Did people want Madonna to give them a lift home and tuck them up in bed too?
Sometimes technical hitches happen. We've all been prone to failing IT at work, no? Madonna can do many things but fixing a video screen that crashed isn't one of them.
To be called a "diva b****" by Madonna is actually quite the compliment in my eyes. And we have learned from the master.
Madonna has always been bold and unapologetic. That's how true pop icons should be - and it's why we love them.
"Nous ne céderons pas à la peur!" lance à Paris Madonna
Source: Le Parisien - Paris - 14 Dec. 2015Jules Mahe
"Nous ne céderons pas à la peur!", a lancé Madonna mercredi soir en concert à Paris, dans le cadre de son "Rebel Heart Tour", rendant un vibrant hommage aux victimes des attentats du 13 novembre avant de donner un mini-concert acoustique place de la République.
"Je pense à ce qui est arrivé il y a maintenant presque un mois", a déclaré la star, visiblement émue face au public. "Le coeur de Paris et le coeur de la France battent dans le coeur de chaque ville!", s'est-elle exclamée sur la scène de Bercy.
"Nous sommes un seul coeur et notre coeur peut battre à l'unisson", a poursuivi Madonna, ajoutant: "le pouvoir de l'amour est plus fort que l'amour du pouvoir!".
"J'avais vingt ans quand je suis venue à Paris et c'est ici, à Paris, que j'ai décidé que j'allais faire de la musique", a rappelé la star, dont le dernier concert à Paris remontait à juillet 2012 à L'Olympia, lançant: "merci Paris d'avoir planté cette graine dans mon coeur!".
Enveloppée dans un drapeau français, Madonna a ensuite entonné la Marseillaise avec le public qui s'était mis debout.
Après son concert à Bercy, la star a donné un mini-concert acoustique improvisé après minuit devant quelques dizaines de personnes devant le mémorial des attentats place de la République à Paris.
"Elle voulait rendre hommage, elle adore cette ville. C'était magique. Je n'oublierai jamais ça", a déclaré à l'AFP le guitariste de Madonna Monte Pittman.
"Après le concert, elle a dit +venez avec nous. Faisons tout ce qu'on peut. Je suis là pour aider", a-t-il ajouté.
Vêtue d'une doudoune, capuche en fourrure sur la tête, accompagnée à la guitare, la chanteuse américaine a entonné ses chansons "Like a Prayer" et "Ghosttown" et la chanson "Imagine" de John Lennon, selon des témoins.
Des vidéos postées sur les réseaux sociaux la montrent en train de chanter aux côtés de son fils David, 9 ans, dans ce lieu symbolique d'hommage aux victimes.
La cinéaste Agnès Varda et le musicien Woodkid étaient également présents, selon des témoignages sur Twitter.
La diva a ensuite quitté la place de la République peu avant 01H00 du matin.
Déjà le 15 novembre en concert à Stockholm Madonna avait chanté en français, seule à la voix s'accompagnant à la guitare, "La vie en rose".
Revendiqués par le groupe Etat islamique, les attentats du 13 novembre à Paris, les plus meurtriers jamais commis en France, ont fait 130 morts et 350 blessés.
Madonna bezingt liefde in spektakelshow
Source: NRC - Amsterdam - 7 Dec. 2015Hester Carvalho - 4 stars out of 5
Madonna (57) bespeelt in Rebel Heart-tournee vitaal, grappig en met maffe dansjes de uitverkochte Ziggo Dome.
Seks is uit, liefde is in. In een aanvankelijk overvolle show, met rennende samurai, paaldansende nonnen, wapperende waaiers en flitsende videobeelden, werd het thema van Madonna's Rebel Heart-tournee langzaamaan duidelijk: de hunkering naar ware liefde. Afwisselend ironisch en oprecht sprak Madonna zich uit of zong over het onderwerp. Tijdens Material Girl verscheen ze als eenzame bruid, met sluier maar zonder man. Ze zocht een huwelijkskandidaat in de zaal, maar haakte af toen hij geen rijbewijs had: 'Sorry, ik ga niet achterop je fiets zitten.'
Het concert zaterdagavond, de eerste van twee uitverkochte optredens in Ziggo Dome, begon met een reeks folkloristische scenes: Oosterse danseressen, knielende 'moslims' en Madonna in kimono. Ze vormden een nogal doelloze omlijsting voor nieuwe nummers als Iconic en Bitch I'm Madonna, die hier schel en staccato klonken. Het eveneens nieuwe Body Shop ('slang' voor garage) kreeg een letterlijke uitbeelding met gereedschap en wat halve auto's. Stoere 'monteurs' omringden de zangeres op een stapel autobanden. Waarna de mannen stuk voor stuk verdwenen met partner, en Madonna alleen overbleef.
Vanaf daar kreeg de show focus. Iets soberder dan bij de MDNA-tournee (2012) werd het twee uur durende optreden slim ingevuld met theatrale momenten en razendsnelle verplaatsingen. Er was minder synchrone groepsdans, de dansers omringden Madonna nu als een nonchalante 'bende'. Het toneelbeeld was spectaculair. Dankzij de lange kruisvormige catwalk leek de hele zaal haar podium. Vitaal, grappig en met maffe dansjes (als kreupel paard tijdens Like A Virgin) bespeelde Madonna, inmiddels 57, het plankier.
Muzikaal was er een tweedeling: de gestaalde dansliedjes enerzijds, waarin haar stem elektronisch werd vervormd en ondersteund door achtergrondzangeressen. En anderzijds de ingetogen, vaak akoestische versies van bekende nummers uit de jaren tachtig, als Lucky Star, Dress You Up en Into The Groove.
Verdwenen waren de naaktscènes en gesimuleerde seksuele handelingen van weleer. Opvallend genoeg was ook de sfeer van 'gay New York', vlijtig gekopieerd door Lady Gaga, afwezig. Bij de Rebel Heart-optredens ontbreken travestieten en zweterige clubstemming. Madonna vond nieuwe stijlvoorbeelden in bloemige Mexicaanse garderobes en Spaanse flamenco-dansers, die prachtige intermezzo's dansten.
"Het Laatste Avondmaal veranderde in een orgie, met Madonna als kronkelend middelpunt"
Zo was er meer nadruk op Madonna als veelzijdig cultuurkenner dan op haar discostijl – al waren er fantastische dansnummers uit haar catalogus opgediept, zoals het sensationele, zelden gespeelde Deeper And Deeper. Music werd een opwindende glamourscene vol zilveren outfits in jaren twintig-stijl en Madonna met bolhoed knieheffend op de vleugel.
En er was alsnog één uitdagende scène, rond het Laatste Avondmaal. Terwijl nonnen paaldansten op Holy Water verrees een vergulde tafel omringd door apostelen en Jezus. De tafel werd vervolgens een podium en daarna een bed, waar het diner veranderde in een orgie, met Madonna als kronkelend middelpunt.
Over True Blue zei ze dat het ging over liefde, een onderwerp waarover ze veel dacht te weten, maar het steeds mis had. Ze zong Love Don't Live Here Anymore en een aangrijpende versie van Heartbreak City, hoog op een wenteltrap, terwijl een 'minnaar' haar afwisselend aantrok en afwees en uiteindelijk als een gedoemde Romeo achterwaarts in de diepte dook.
De boodschap vatte ze zelf samen in een toespraak: je moet van jezelf houden voordat je een ander kunt liefhebben. Voor wie haar leeftijd een reden vindt om te stoppen, zong ze een onweerlegbaar Don't Tell Me (To Stop): 'Je kunt ook zeggen dat de wind niet mag waaien en de zon niet schijnen'.
Het nieuwe nummer Living For Love werd een mooi dubbelzinnig statement. De wit uitgelichte Madonna op een rond bed, belaagd door kronkelende mannen met stierenmaskers. Vrouw alleen, omringd door opdringerige minotaurussen; was het droom of nachtmerrie?
Madonna haalt het beste uit zichzelf
Source: Volkskrant - Amsterdam - 7 Dec. 2015Pablo Cabenda - 4 stars out of 5
'Kan ze het nog een beetje?', al dan niet meewarig uitgesproken. Daar ligt de nadruk op, als die vraag over Madonna en relevantie weer eens opkomt.
Ja, het wordt nog steeds een major event als ze een boertje in de media laat, ze ziet er nog stunning uit maar tegelijkertijd raakte het tweede concert van de zangeres in de Amsterdamse Ziggo Dome niet uitverkocht. En dan is Madge ook nog het slachtoffer van leeftijdsdiscriminatie. Dat geflirt met jongeren en jeugdcultuur, dat kon niet meer als zevenenvijftigjarige. Als wrede toevalligheid kwam de valpartij bij de Brit Awards eerder dit jaar. Op Twitter waren 'Madonna' en 'gebroken heup' trending. The Queen of Pop is een beetje Queen Mother geworden.
Moet je haar vertellen. Als opperheerseres van een massa Samoeraisoldaten zakt ze aan het begin van de show uit een kooi uit de hemel en zegt dat ze een revolutie wil. Ze wandelt met haar leger over een enorme catwalk en voor wie de boodschap van totale hegemonie niet had begrepen zingt ze achter elkaar Iconic en Bitch I'm Madonna. Een Bengaals vuurwerk aan dansers, videos en technische hoogstandjes komt op je af. Alles beweegt totdat je niet weet waar te kijken en je aandacht automatisch weer naar het middelpunt wordt getrokken: yep, zij daar.
Toegegeven, het visuele weegt (nog steeds) zwaarder. Als de zangeres met een Flying V gitaar om een rockversie van Burning Up doet, heeft zij de rockposes, haar gitarist de solo.
En in Holy Water, met als onderwerp ...ahem... vaginale secretie, zingt ze met paaldansende nonnen aan metalen crucifixen en stoeit met kinky discipelen op de tafel van Het Laatste Avondmaal. Heerlijk avondje heiligschennis, klassiek Madonna: tikkie subversief, sexy en ook geestig. Maar nergens krijg je het gevoel dat de dame in kwestie zichzelf geforceerd zit te herhalen. Ze is speels, flirt adrem met het publiek en geeft sommige van haar hits een make over. Werkt niet altijd. Like A Virgin is een duel tussen zangeres en dominante drumcomputer en in het latin blokje waarin Isla Bonita en Dress You Up voorbij komen, houdt ze zich vocaal net staande houden in het feestgedruis.
Soms geeft ze subtiel commentaar op standaard Madonnakritiek, de beperkte muzikaliteit bijvoorbeeld. Uit spottende ironie lijkt ze een ukelele, het kneuzigste snaarinstrument, te hebben uitgekozen om zichzelf in Edith Piafs La Vie en Rose te begeleiden. Het bijzondere is vervolgens niet dat je een zangers hoort die geen geweldig bereik of volume heeft, maar één die met haar beperkte talent, wat ze zelf onderkent, een maximaal doorvoeld klein liedje neerzet. Het beste uit jezelf halen kenmerkt haar, ook live. In een twee uur durende show liet ze zich als stralend machtig middelpunt bekijken. Het werkte. Niet omdat ze perfect is, maar zelfverzekerd over haar tekortkomingen.
Madonna snoert critici de mond met popspektakel
Source: AD.nl - Amsterdam - 6 Dec. 2015Stefan Raatgever - 4 stars out of 5
Ze leek nu echt ingehaald te zijn door de tijd. Madonna ontrafelde het geheim van de eeuwige jeugd, maar de nieuwe media bleken voor haar een raadsel: haar album Rebel Heart lekte ver voor officieel verschijnen naar alle kanten weg. Tot overmaat struikelde de zangeres bij de Brit Awards tijdens een dansje over haar eigen cape. De Rebel Heart-tournee kreeg daarom bij voorbaat het karakter van requiem: de popkoningin leek aan het einde van haar regeerperiode. Het is een stelling die na het twee uur-durende popspektakel, zaterdag in de Ziggodome, niet meer houdbaar is.
Madonna, de laatste jaren vrij krampachtig in achtervolging op de laatste trends, heeft zichzelf opnieuw uitgevonden als vrolijke publieksentertainer. Kenden haar recentste shows meestentijds de warmte van een vrieskist, zaterdagavond bleek de Queen of Pop (57) plots behept met humor en zelfs enige zelfspot.
Alleen haar arriveren was nog ouderwets arrogant. Exact een uur later dan gepland, zodat het concert pas even na middernacht eindigde en treinreizigers hun laatste aansluiting misten. Maar één maal per kooi vanuit plafond neergedaald naar haar aanbidders, bleek de popkoningin in bloedvorm.
Uiteraard is Madonna - eigenaresse van 57 hits in de Nederlandse Top 40 - nog steeds geen type voor een gezellige greatest-hits-revue. Alle flarden opgeteld bevatte de show liefst 9 liedjes van Rebel Heart. Een overdosis zou je denken, maar songs als Devil Pray, Living for Love en de titeltrack vergaarden live extra momentum. Dit mede dankzij de soms oogstrelende enscenering, waarvan de paaldans-act van een half klooster aan nonnen het spectaculairst was.
Nagenoeg elk nummer zag er uit als een verse videoclip, een vaardigheid die Madonna nog altijd als één van de besten ter wereld beheerst. Verrassend was dat de zangeres haar andere kwaliteit, het zorgvuldig instarten van de tape met vooraf opgenomen zang, zo weinig etaleerde. Alleen in de pure dansnummers steunde Madonna op studiovocalen, maar alle popklassiekers ouder dan tien jaar waren live.
Niet altijd een genoegen voor de oren - tijdens de drum 'n bass-versie van Like a Virgin raakte Madonna hoorbaar buiten adem - maar wel veel persoonlijker dan de playbackshows van de laatste 10 jaar. En bovendien: als ze ervoor gaat zitten, zingt Madonna alleszins behoorlijk. Zo werden akoestische versies van Secret, La Vie en Rose en True Blue (op de ukelele) hoogtepunten. Visueel zeer fraai was klassieker Material Girl, die 31 (!) jaar na verschijnen ineens weer knisperend vers voelde.
Ook Deeper and Deeper (van het beschimpte album Erotica uit 1992) klonk ineens als een aanstekelijke, hedendaagse dansvloervuller. Met deze frisse benadering kan Madonna nog zeker een decennium mee. Of om in het haar eigen jargon te verwoorden: 'Nobody fucks with the Queen'.
Madonna, mistress of sex, sacrilege and stairs
Source: The Guardian - London - 5 Dec. 2015Kitty Empire - 5 stars out of 5
There is something strangely comforting in the blasphemous stage extension on this first night of Madonna's UK tour. It's a crucifix crowned by a heart that actually looks like the head of a penis.
Madonna's is a Rebel Heart, after all, one that has long relished conflating the Passion of the Christ with the more lurid human urges the church fails to sublimate. "Things always get heated up when I get here, "Madonna jokes from her position on a stool near the tip of the glans, in one of many often spontaneous-sounding asides tonight.
This most famous of lapsed Catholics recently referred to the pontiff as "popey-wopey" on the Philadelphia leg of this tour, a show that finds Madonna returning to themes she (and we) know well: religion, sex, provocation, heartbreak, the romance of Spain. In short, it's a little like 1989 all over again, when Madonna's Like a Prayer video found the singer getting steamy with a black saint.
This time, Holy Water – to be perfectly clear, a Rebel Heart song about cunnilingus and vaginal juices, "Bless yourself and genuflect", it goes – features pole-dancing nuns in their frillies. At the end, it finds Madonna and her many dancers in a tableau suggesting the Last Supper. Only it's more like the Last Bacchanal, with all sorts of simulated sins of the flesh instead of dessert.
Madonna remains an equal opportunities blasphemer, however. Devil Pray – another Rebel Heart song, this one about the illusory spiritual fix provided by intoxicants – features dancers getting jiggy in other religious garb. More taboo-breaking? One of her female dancer goes topless for Candy Shop in the jazz cabaret section of the show, in tribute, surely, to Josephine Baker, the "Black Pearl"of 20s and 30s Paris (and a civil rights campaigner). If all this raunchy church-baiting seems a tiny bit quaint in an age so free from inhibition, there's a fond, familiar feeling to Madonna still kicking it so old-school – at least for those of us who witnessed the first round.
That storied past looms delightfully large tonight, with many songs – plus a handful of interpolations – culled from Madonna's imperial phase as well as her more recent, imperious one.
This greatest hits set (Like a Virgin! La Isla Bonita! Dress You Up! Who's That Girl! Holiday!) is remixed with great skill, bouncing between the recent past, in which Madonna proclaims her own dominance like a rapper (the ultra-modern Iconic and Bitch I'm Madonna, set tonight in Japan, sounding totally convincing), and a lifetime ago (Burning Up, in a rock version that is probably the least excellent rescore of the night). True Blue on a ukulele? Charming – genuinely – especially after the shock-and-awe of the opening triptych, in which Madonna is cast as a rebel queen sprung from jail, leading a cadre of futurist medieval samurai.
Matador cape flowing, she re-enacts the staircase routine of her Brits stumble back in February – this time successfully, to huge cheers. HeartBreakCity, one of Rebel Heart's less convincing songs, is performed on a spiral staircase (as though to prove, once again, to all staircases, that she is not afraid of them). It climaxes in a few lines from Love Don't Live Here Anymore, and Madonna throwing a dancer off the top of the stairs – one of many breathtaking feats of physical theatre that you begin to take for granted at Madonna shows.
Arena gigs usually feature interludes where the star gets changed and you can run to the bar while everyone else watches a video. Madonna's interludes are as good as the main event. One costume change in particular finds seven dancers strapped to the top of tall, flexible poles, swaying precipitously. The tune booming out is Illuminati – a more modern bit of provocation, addressed to online conspiracy theorists.
Madonna herself is a splendid host tonight, if a little too obsessed with sex, even for Graham Norton's liking. The TV star is a surprise guest for Unapologetic Bitch, and is himself surprised – to be proffered a banana and then told in great detail what he might do with it. Another routine goes slightly wrong when Madonna accidentally picks a non-English speaker called Pepe to catch her bouquet. These clunks are welcome, because the unscripted Madonna is unexpectedly revealing, as when she bosses Norton around. For all her love of Spanish, Madonna finds herself unable to deal with poor Pepe. She confides that she used to steal from the till at the bar where she worked, just to get the money for a ticket to London. "I just said 'um' twice, I sound like an idiot," she chastises herself at one point.
Marking World Aids Day provides the chance for the star to remember those who have died – including "the entire family of my adopted son"– and for the most charismatic song of the night. Like a Prayer finds Madonna accompanied by Spanish guitar. The entire room is in the palm of her hand, like a string of rosary beads, 20,000 long.
Madonna - with some help from Graham Norton - stuns the O2
Source: The Telegraph - London - 2 Dec. 2015Neil McCormick - 5 stars out of 5
There was a huge cheer at London's O2 Arena when Madonna divested herself of a giant Matador cape without mishap. The last time Madonna performed here, she fell off the stage. She stayed on her feet this time, more or less, but that doesn't mean she played it safe. She descended from the arena ceiling in a cage, writhed on the top of a spiral staircase and climbed up a stripper's pole to spin around on the stomach of a revolving nun in underwear.
She certainly did not seem cowed by returning to the scene of her Brits disaster. She cavorted, stretched, swished, flipped and flopped with an extravagant physicality belying or defying her advancing years. At 57, Madonna's trademark performance style remains an unholy cross between pop extravaganza and exercise class that can feel almost as exhausting to watch as it must be to participate.
Reviewing a Madonna show can feel like an exercise in listing logistics. This is her tenth world tour, and she has long since mastered the art of combining highly choreographed theatrical spectacle with the big musical dynamics of pop celebration. The Rebel Heart production features a hydraulic hi-res screen that tilts and shifts and doubles as a surface for dancers to scale. A crucifix shaped catwalk extends into every area of the arena floor to a heart Madonna refers to as "the head of the penis. Things always get heated up when I get here." There are six musicians, twenty dancers and ten major costume changes. It is a dazzling hi-tech, multimedia melange of light and sound, with eye and mind boggling set pieces featuring fantasy medieval executioners, martial art fighting geishas, pole dancing nuns, simulated sex shows and an orgiastic re-enactment of the last supper in which Madonna winds up spread eagled on the table being groped by Christ and his Apostles. It is inarguably another fantastic display of showbiz shock and awe from a mistress of the form.
She brought out a ukulele, that least hi-tech of instruments, to serenade us with versions of True Blue and La Vie En Rose that offered a refreshing lightness and intimacy. There was a time when Madonna's voice was her weakest link but perhaps only because everything else she was doing was so supremely slick. She can sing when she wants to, especially when she's not trying to do vinyasa power yoga at the same time.
The real treat, though, is the way Madonna herself connects through the sensory overload. For someone who craves the limelight so fiercely, she has often seemed stilted and forced in it, her personality diminished to something oddly impersonal. Maybe it is the intense focus demanded on stage by her acrobatic style of singing and dancing combined with the often overwhelming aspects of highly stylised set piece with their provocative mix of art, sex and religion. Perhaps it is only when she falls down that fans get a glimpse of the real person behind all the smoke and mirrors.
But there is a lightness of mood and touch to her latest tour that I haven't see from Madonna in a very long time, perhaps since the earliest days of her rise to superstardom. Her smile is genuine and unforced, rambling between song monologues sound spontaneous and unscripted and her pleasure in performing is undeniable and infectious. She delighted the London audience by dragging out Graham Norton for an absurdly improvised funky dance that seems likely to become a YouTube meme. In her return to the O2, Madonna did not put a foot wrong.
Madonna returns to scene of Brits fall
Source: BBC - London - 5 Dec. 2015Mark Savage
Madonna has put the painful memory of the Brit Awards behind her with a triumphant return to London's O2 arena.
The pop star accidentally stole the show at February's awards when she was pulled backwards down the stairs by a malfunctioning matador cape.
A huge cheer rang around the arena on Tuesday when she performed the same routine without a hitch.
The show also included a surprise appearance from Graham Norton, who gyrated with the star on stage.
And, in a break from her tour's standard setlist, she played Like A Prayer to highlight World Aids Day.
"The entire family of my adopted son died of Aids," said Madonna, whose youngest son, David, was born in Malawi.
"It is not a disease that had gone away. We need to remember that. Let's acknowledge all the people who have passed, and those who have fought to raise awareness. We shall overcome one day."
The Rebel Heart Tour launched in Canada three months ago and has already become one of the highest-grossing shows of the year, taking $46m (£30.5m) at the box office, according to Nielsen Soundscan.
Over two-and-a-half hours, the visual spectacular addresses themes of love, loss, revolution, sin, salvation,power, corruption and Madonna... But mainly Madonna.
"Even I have to admit that I outdo myself," she deadpans half-way through the set.
The concert is split into roughly four sections, the first of which has a pan-Asian theme, with Madonna descending from the sky in a kimono-like robe and performing martial arts moves with her dancers.
Elsewhere, there is an x-rated re-enactment of The Last Supper, a Day of the Dead themed street party and a balletic tussle with a back-up dancer during Heartbreak City.
But Madonna is charismatic enough to command the entire arena on her own and the show's strongest moments come when she's solo on stage, shaking her hair to Like A Virgin or leading a singalong to Who's That Girl?
The star is in an 80s mood throughout, resurrecting overlooked gems like True Blue (performed on a ukulele) and Burning Up, one of her earliest songs, which still sounds like a mission statement: "I'll do anything, I'm not the same, I have no shame, I'm on fire."
More recent material is drawn from Madonna's current album - the scattershot, but largely successful, Rebel Heart.
The record marks one of the first times the star has addressed her own legacy and accomplishments and that sense of reflection is on display at the O2.
"I'm still trying to figure out who I am after all these years," she observes after playing Who's That Girl" Does anyone ever really know?"
She even addresses her two divorces, saying she "sucks at marriage" and joking about the "three rings in every marriage - the engagement ring, the wedding ring and the suffering".
Both moments come in the latter half of the show, when the pomp and pageantry give way to a more relaxed atmosphere.
Into The Groove gets a flirtatious flamenco makeover, while a slowed down Material Girl sees Madonna throwing tuxedoed dancers down a sloping LED screen (revenge for the Brits? Who knows).
Norton makes his appearance at the end of the night, dragged up on stage for the reggae-tinged Unapologetic Bitch and careening down the walkway, arms akimbo, with Madonna in tow.
She gives him a banana as a thank you present.
By this stage, Madonna actually seems to be having fun, teasing the crowd ("you've had your tongue down his throat all night," she scolds one unfortunate couple) and asking for help when she forgets her words.
Twenty-five years after she invented the modern, multi-media pop spectacle with her Blond Ambition tour, it seems the star has found the freedom to play with the format.
Where once she declared "I am the boss" and commanded attention, she now thanks fans for the longevity of her career. "It's an amazing gift for me to have been able to do what I do for more than 30 years," she says.
The Queen of Pop's crown may have slipped at the O2 in February - but her grip is firmly back on it now.
Undisputed Queen of Pop wows the O2 with huge show
Source: The Sun - London - 2 Dec. 2015Dan Wootton
EXACTLY 278 days, 22 hours and 44 minutes after she dominated international headlines with her unfortunate fall at the Brits, MADONNA returned to London's O2 Arena last night.
And it was an absolute triumph - the world's undisputed Queen of Pop reigns.
Seconds into the first night of her Rebel Heart UK tour, the Brits incident was forgotten - and this time she whipped her cape off without a hitch after opening numbers Iconic and Bitch I'm Madonna.
What followed was a masterpiece in live performance.
There was no backing band necessary as she rocked out on the electric guitar to Burning Up, only stopping to rip her trousers off.
Her religious iconography was as strong as ever too. I won't forget her pole dancing on a crucifix to Holy Water with a squad of nuns in hot pants in a hurry.
This was Madge at her uncompromising best, demanding her male and female crew members strip topless before heading straight into a version of True Blue with her playing the ukulele.
After 39 shows all over the world, London had been waiting for her - and she'd been waiting too.
She told the screaming sold-out crowd: "Alright London, it's so good to be back. Right back here where I belong.
"It's been forever and it's so good to be back in the UK. I have this special fondness for this place."
Unlike most, Madonna was just as playful and comfortable singing her hits as her latest material.
That was summed up when she followed up recent single Living For Love with a Bollywood-themed Eighties medley of La Isla Bonita, Into The Groove and Dress You Up.
Before Like A Prayer, she commemorated World AIDS Day with an incredible and emotional speech.
She said: "I should acknowledge the dearest and most amazing friends of mine who died of AIDS - the entire family of my adopted son who died of AIDS.
"It's not a disease that has gone away, and we need to remember that.
"Let's fight to find a cure for this disease."
For me, the highlight was the tour's title track Rebel Heart, with just Madonna on a guitar captivating the 20,000-strong crowd with the intensely personal story of her life.
At 57, she is still the undoubted greatest pop star in the world.
Madonna voit la vie en rose à Anvers
Source: Dernière Heure - Antwerp - 29 Nov. 2015Piere-Yves Paque
De passage au Sportpaleis pour son érotico-catho Rebel Heart Tour, la reine de la pop a non seulement fait l'amour -et pas la guerre- sur scène mais aussi à son idole Edith Piaf.
"Vous vivez une situation sombre en ce moment, concède, presque en sanglots, la diva américaine. Tout le monde m'a suggéré de ne pas venir en Belgique... Les ai-je écouté? Non! Je suis là car je fais ce que je veux. Alors s'il vous plait, ne me dites jamais d'arrêter !"
Discours qu'elle a tenu, juste avant d'entonner son hit country revendicateur Don't Tell Me, justement (Don't Tell Me Ever To Stop pour être précis) comme un message adressé à chaque être humain. "Si vous avez un cœur rebelle (Rebel Heart Ndlr.), vous devez vous battre pour ce en quoi vous croyez. Ca s'appelle l'humanité. Ne vous laissez pas porter par la peur mais bien par l'amour !"
Cette croyance, la Madone en a fait le fil rouge de son concert, alliant presque chaque tableau au mariage entre sexe et religion. Entre provocation -son titre Bitch I'm Madonna en dit (déjà) long- ou mauvais goût, c'est selon. Mais, au fait… Who's that Girl ? A 57 ans, plus de 30 ans de carrière et avec plus de deux heures de show, la reine de la pop est loin d'être dépassée. Si on soupçonne un poil de playback, la Material Girl écrase toutefois tout sur son passage avec son "coeur rebelle".
Aussi bien machine à sex (appeal) que machine de guerre scénique (une mise en scène flamboyante pour une bête de scène fascinante), Madonna est aussi une femme engagée. Seule sur une guitare aux accents de ukulélé, sa reprise acoustique de La vie en rose d'Edith Piaf avait même des allures de prière hier soir. Car menace terroriste ou pas: The show must go on! Pour preuve, la chanteuse de Like a Prayer -en communion avec son public belge, dont elle avait même revêtue le drapeau tricolore sur le final Holiday- s'est fendue, entre autres, de réinventer la Dernière cène sur scène. L'interprète de Like A Virgin est ainsi la plus belle incarnation d'une volonté de continuer à chanter dans ce climat anxiogène.
Sainte Madonna..?
Madonna buigt niet voor terreur
Source: De Standaard - Antwerp - 29 Nov. 2015Peter Vantyghem
In een bomvol en zinderend enthousiast Sportpaleis verzekerde Madonna het publiek ervan dat niemand haar zal stoppen haar zin te doen. 'Terwijl veel vrienden me aanraadden niet in België te komen spelen.'
Het gebeurde nadat ze 'Who's that girl' gezongen had, een van de opvallende 'kleinschalige' momenten in haar 'Rebel Heart'-concert. 'Er gebeuren veel tragische dingen in de wereld', zei Madonna, op een klein hartvormig podium midden in het grote Sportpaleis. 'It seems like there's a lot of darkness'.
Veel vrienden hadden haar aangemaand toch zeker niet naar België te komen tijdens haar tournee. 'Ik heb er niet naar geluisterd. Ik doe wat ik wil doen', zei de zangeres, waarop ze een ovatie kreeg. 'Zeg me nooit te stoppen', daagde ze verder uit, waarna ze 'Don't tell me' zong, een opvallende toevoeging aan haar setlist, met het refrein 'Don't ever tell me to stop'.
Om vervolgens de show weer op te nemen en het titelnummer van haar jongste album 'Rebel Heart' te brengen. 'We buigen niet voor angst, maar voor liefde', ging de zangeres nog even door.
Lange set
Het concert was de Belgische etappe in een wereldtournee rond 'Rebel Heart', waaruit de zangeres flink wat nieuwe songs putte in een lange set die opgedragen leek aan de liefde. Bij Madonna neemt dat snel erotische contouren aan, en er werd op het podium flink suggestief gedaan, met als 'hoogtepunt' een viervoudige bedscene op het podium met allerlei standjes, op de tonen van 'S.E.X.'
Het thema lag ook in de zaal besloten, met een catwalk in de vorm van een liefdeskruis, waarop Madonna en haar vele dansers constant heen en weer bewogen. Je moet het de dame toegeven: op haar 57ste nog zo scherp staan bewegen, zo onvermoeibaar zingen. Dat ze al eens een noot miste en op een trapje struikelde, maakte het zelfs nog beter, want menselijker.
De show was een perfect gestroomlijnd spektakel van dans, zang, videobeelden en vele verkleedpartijen. In vergelijking met het high tech-spektakel van U2 onlangs in dezelfde zaal, kiest Madonna nog steeds voor theater, met diverse 'scènes' in de avond, zoals een reisje naar het swingende Parijs, naar de rauwe rock-'n'-roll fifties, en naar een Spaanse flamencokroeg.
De muziek paste zich daaraan aan, maar niet steeds even succesvol. Vooral het Spaanse luik baadde in 'faux flamenco', met tenendkrullend slechte imitaties van flamencodans en een bar slechte versie van 'Dress you up'. De tribale versie van 'Living for love', met dansers als stieren en Madonna als koele toreador, leek bijna een pastiche. Dan was 'La Isla Bonita', simpel maar goed, beter te pruimen.
Positivisme
De kracht van Madonna zit vooral in haar positivisme. Ze is nog steeds een rolmodel dat generaties vrouwen en mannen getoond heeft in zichzelf te geloven. Dat verklaart waarom zelfbewieroking overvloedig aanwezig was, maar dat kwam niet echt verwaand over. Zoals op haar jongste album, toonde Madonna zich immers vaak ook kwetsbaar. Grote mond, maar kwetsbaar hart.
Dat gebeurde meestal door alleen, met enkel een gitarist bij zich, een liedje te zingen met het publiek als koor. Zo werden 'La vie en rose' en 'True Blue' prettige momenten, die volkomen contrasteerden met de groteske massascènes die in 'Holy water' een orgelpunt vonden. Madonna en dansers als de apostelen van het Laatste Avondmaal, en de zangeres die orale seks simuleerde met de befaamde uitsmijter 'Jesus likes my pussy best'.
Het merkwaardige is dat het vandaag allemaal niet meer schokt. De vele erotische simulaties, de burleske nonnetjes, de dans met kruisen. Ooit schopte Madonna schandaal met haar performance van 'Like a Virgin' en haar seksboek, maar vandaag is de tijd zoveel veranderd dat ze een klassieker geworden is, hoezeer ze ook haar best doet om tegelijk grensverleggend te zijn.
Op het einde sloop er dan toch wat sociaal bewustzijn met een stroom videobeelden over oorlog en racisme, tijdens 'Illuminati', maar helemaal op het einde ging het toch weer over de liefde. 'You can turn this world around/ and bring back those happy days/ Put your troubles down/ It's time to celebrate'.
Ooit was 'Holiday' een simpel discohitje van een zangeres die verguisd werd als eendagsvlieg, maar gisteren klonk dat simpele liedje van de intussen superster als een zeer dringende oppepper in donkere tijden. Je kon er zo de soldaten met mitrailleurs mee voorbijlopen, die de wacht hielden op straat om het duister buiten de zaal te houden.
Madonna trakteert Antwerpen op show vol verrassingen
Source: GVA - Antwerp - 29 Nov. 2015Christof Willocx
Madonna heeft zaterdagavond in het Sportpaleis bewezen dat ze nog steeds in topvorm verkeert. De 57-jarige Amerikaanse superster kwam in het eerste halfuur moeizaam op gang, maar sloeg daarna bikkelhard terug met een schitterende show vol verrassingen.
Madonna toonde zaterdag in Antwerpen meteen aan dat ze er zin in had, door slechts een halfuur te laat te komen. In Stockholm kwam ze twee weken geleden nog driekwartier te laat, en in Berlijn liet ze meer dan een uur op zich wachten. Haar manieren gaan in deze 'Rebel heart'-tournee dus in stijgende lijn.
"Ze zeiden me dat ik niet naar België moest komen, omdat het hier te gevaarlijk is. Maar ik doe enkel mijn eigen zin, en dus ben ik hier wel", zei Madonna in haar show. De artieste stond enkele minuten stil bij de terreuraanslagen van eerder deze maand in Parijs, en riep haar fans op om meer dan ooit te vechten voor de waarden waarin ze geloven, met mededogen en liefde voor de medemens.
Madonna werd bij de start van de show opgewacht door enkele stoere ridders, die voor haar knielden terwijl ze in een kooi het podium kwam afgedaald. Met tekstsneden als "A superstar is what you are" en "Madonna tastes like holy water" was de toon meteen gezet. Helaas werden die songs gepresenteerd op een bedje van beats die graag hip willen zijn, maar eerder nerveus en krampachtig overkomen. Liedjes als 'Illuminati' en 'Bitch, I'm Madonna' zijn nu niet meteen hoogtepunten uit de carrière van de Queen Of Pop.
Toen Madonna dan ook nog eens een overstuurde hardrockgitaar vastpakte en de matige song 'Burning up' inzette, dreigde de show op een klein fiasco uit te draaien. Zeker omdat Madonna regelmatig van het podium verdween voor alweer een nieuwe kledingwissel, terwijl we naar nieuw gemaakte videoclips van eerdere nummers keken. Haar dansers vingen die tijdelijke afwezigheid van hun bazin zo goed mogelijk op, maar toch hadden we de indruk dat we evengoed een dvd van Madonna's concerten hadden opgezet.
'True blue' brengt verlossing
Na een dik halfuur begon de matige show danig op de zenuwen te werken. Tot, plots, Madonna zelf door leek te hebben dat ze nu toch echt iets moest presteren. Ze nam een ukelele vast, klom op enkele autobanden en zette 'True blue' in, een klassieker uit 1986. Het publiek, waarvan de meest devote fans tot dat moment enkel 'Ma-doooo-nnaaaa' hadden geroepen en vervolgens net niet in zwijm vielen, zong de tekst woord voor woord mee.
Prompt was de toon gezet, en gaf Madonna ook evergreens als 'Like a virgin' en 'La isla bonita' ten beste. Dat laatste nummer was meteen de aftrap van een Spaans kwartiertje, waarin de dansers Spaanse waaiers droegen en zelfs als stierenvechters waren uitgedost. Toen een danser de castagnetten van Madonna niet kon opvangen, bedacht de superster meteen een gepaste straf. De danser, die helaas voor hem zaterdag zijn 26ste verjaardag vierde, kreeg van Madonna 26 (!) kletsen op zijn achterwerk.
Om het goed te maken beloofde de ster te trouwen met iemand uit het publiek. Toen een zekere David het grootste deel van Madonna's bruidsboeket kon opvangen, was een huwelijk in de maak. De bruiloft werd afgelast toen David opdiste dat hij niet van de rijksten was. "I am a material girl, you know", zei de zangeres. "But hey, we can still be friends."
'Holiday' met Belgische vlag
Madonna praatte en lachte met haar publiek, en bewees zo dat haar reputatie van arrogante tante schromelijk overdreven was. Het was opmerkelijk om te zien hoeveel plezier Madonna op een podium uitstraalt, en hoe graag ze haar job na een carrière van 33 jaar nog steeds doet.
De show duurde twee uur, maar het laatste anderhalf uur vloog gigantisch snel voorbij. De korte bisronde, waarin Madonna met een Belgische vlag haar klassieker 'Holiday' ten beste gaf, was eigenlijk een beetje te kort. Zodat we, zelfs na een show van meer dan twee uur, de zaal verlieten met het gevoel dat Madonna er gerust nog een uurtje had mogen aanplakken.
Was dit een wervelende supershow? Neen, daarvoor was het eerste halfuur niet goed genoeg. Madonna speelde ook geen enkel nummer van haar klassieke albums 'Like a prayer' en 'Ray of light'. En op 'Don't cry for Argentina' of 'Hung up' moesten we ook niet rekenen. Maar dat wijst tegelijk op de briljante eigenzinnigheid waarmee deze rijpe dame door het leven stapt. Madonna doet wat zij wil, en dat is te nemen of te laten.
"Je kunt moeilijk beweren dat deze show zijn geld niet waard is", zei een medeconcertganger bij het buiten gaan. Wij sluiten ons daar volmondig bij aan. Madonna is op haar 57ste nog steeds een superster. En op haar 67ste wellicht ook, als u het ons vraagt.
Dangereuse la Belgique ? Pas pour Madonna !
Source: CineTeleRevue - Antwerp - 29 Nov. 2015Frédéric Seront
La Material Girl a donné un concert époustouflant samedi soir à Anvers.
C'est avec une bonne demi-heure de retard que Madonna a fait son entrée sur la scène du Sportpaleis d'Anvers. Mais quelle entrée ! Rien que celle-ci a suffi à ce qu'on lui pardonne l'attente qu'elle venait de nous infliger. C'est enfermée dans une cage, descendant du plafond, que la chanteuse est apparue, avant d'enchaîner durant 2 h 15, jusque minuit passé, les tubes, alternant chansons plus récentes, comme "Bitch I'm Madonna", et classiques des années 80 et 90. Avec un sens du show qui remet à leur place toutes les Rihanna et autres Miley Cyrus, si l'envie de lui ôter sa couronne de Reine de la Pop leur passait par la tête.
Bien sûr, on ne peut pas dire que la Ciccone a innové. Le spectacle a offert son traditionnel mélange de sexe, de religion et d'imagerie SM. Mais avec quelle maestria ! La séquence où des bonnes sœurs font du pole dance donnerait envie au plus agnostique des spectateurs d'entrer immédiatement dans les ordres. Ecrans géants, costumes délirants, chorégraphies étourdissantes, rien ne manquait.
Reste que si les thèmes ne changent pas, Madonna arrive, musicalement, encore à se réinventer, ce qui est la marque des grands artistes, notamment par le biais de réorchestrations parfois surprenantes de ses grands succès : "Into the Groove" et "Lucky Star" mariés à des rythmes latino, "True Blue" unplugged, "Hey Mister DJ" façon années folles. Tout simplement étourdissant. L'émotion était aussi de mise, notamment lors d'une reprise sublime de "La vie en rose" de Piaf, entonnée par la salle entière.
"On ne se couche jamais devant la peur"
L'interprète de "Like a Virgin" n'a pas manqué de faire aussi allusion aux récents événements dramatiques et ce y compris le niveau de menace terroriste qui plane sur notre pays. "Beaucoup de gens m'ont dit de ne pas venir en Belgique. Est-ce que je les ai écoutés ? Non. Personne ne me dit d'arrêter." Un peu après, avant d'interpréter "Rebel Heart", elle ajoutera : "On ne se couche jamais devant la peur". Et c'est finalement revêtue d'un drapeau belge qu'elle a terminé son concert au son de "Holiday". Pas de doute : Bitch, she is Madonna !
↑ Back to top of page